Aan het eind van de straat was het, een veldje over en dan over het hek of eronderdoor, misschien hadden we zelf wel een gat gemaakt. In ieder geval aan het eind van het dorp; er kwam verder niemand als hij weg was. Naast de vuilnisbelt, want die had je toen nog, was de meest fantastische speelplek uit mijn jeugd, verboden toegang, dus speelden we daar vaak. Ik met mijn vriendjes. Als hij er niet was natuurlijk. Het was een paradijs voor ons, van oude auto's en bussen waarin we spannende avonturen beleefden, tot hele verzamelingen schroeven, moeren, bergen oude kranten, maar ook blikjes met onbekende inhoud en zelfs een keer een hele lading chocoladekikkers die we vonden in het "kantoortje". We maakten er dingen van de verzamelde zooi, experimenteerden met vuur en lieten vaten ontploffen; ja, het was echt een kinderparadijs. Onze ouders wisten van niets en hij?? Oudijzerboer, spullenbaas, een soort Malle Pietje was hij zeker, en oud en gevaarlijk; hij moest je niet snappen, want dan! Waar hij woonde, of-ie getrouwd was, wat hij met al die spullen deed? Wij wisten niets van Wout van Wijk, zo heette hij in ieder geval. Toch?!
Monday, March 27, 2006
toch?!
Aan het eind van de straat was het, een veldje over en dan over het hek of eronderdoor, misschien hadden we zelf wel een gat gemaakt. In ieder geval aan het eind van het dorp; er kwam verder niemand als hij weg was. Naast de vuilnisbelt, want die had je toen nog, was de meest fantastische speelplek uit mijn jeugd, verboden toegang, dus speelden we daar vaak. Ik met mijn vriendjes. Als hij er niet was natuurlijk. Het was een paradijs voor ons, van oude auto's en bussen waarin we spannende avonturen beleefden, tot hele verzamelingen schroeven, moeren, bergen oude kranten, maar ook blikjes met onbekende inhoud en zelfs een keer een hele lading chocoladekikkers die we vonden in het "kantoortje". We maakten er dingen van de verzamelde zooi, experimenteerden met vuur en lieten vaten ontploffen; ja, het was echt een kinderparadijs. Onze ouders wisten van niets en hij?? Oudijzerboer, spullenbaas, een soort Malle Pietje was hij zeker, en oud en gevaarlijk; hij moest je niet snappen, want dan! Waar hij woonde, of-ie getrouwd was, wat hij met al die spullen deed? Wij wisten niets van Wout van Wijk, zo heette hij in ieder geval. Toch?!
Thursday, March 09, 2006
eerste sneeuw
Mijn eerste sneeuw viel in de winter van '62. Niet dat ik me er als zodanig bewust van was, echt gevoeld en geproefd had ik het niet. Ik kon trouwens nog niet eens lopen, laat staan erover denken. Ik was me slechts gewaar van de allesoverheersende kou in de ruimte wat mijn kamertje was. Maar mama weet toch wat goed is? Nog steeds kan ik er niet tegen, tegen de kou. Ik kleed me erop, maar toen, zo klein, liet ik me steeds dapper instoppen. En werd ik wakker, met een neusje en handjes blauw, onder het dekentje van sneeuw.
Sunday, March 05, 2006
tja.
Ik weet het nog precies, ik weet nog precies hoe ik me voelde.
Ik was een jaar of 9, 10, misschien al weer 11? Het was net voorjaar, de tijd was weer aangebroken om met blote benen, kniekousen, sandalen, buiten te spelen.Ik weet nog hoe ik me voelde en waar het was dat ik me voelde:In G. op de kermis en om nog preciezer te zijn: in de draaimolen.Daar ging ik, het wapperde nog steeds, ondanks de grote ingreep die net had plaatsgevonden. En toen ik daarna rondliep en me bedacht dat ik de eerste was en dat iedereen naar me keek, voelde ik me apetrots met mijn apenkapsel. Tja.
Subscribe to:
Posts (Atom)
