De eerste rijp zag ik gistermorgenvroeg in mijn parkje,
waar ik dagelijks rondloop om mijn hoofd te legen van
herfstige, grijze gedachten. Het doet me altijd goed;
ik hou ervan om buiten te zijn, te ruiken, te zien,
te voelen.
Een paar uur later begon de zon te schijnen en werd de
lucht zo intens blauw dat ik er blij van werd en met C.
naar Het Park ben gaan wandelen. De vogels floten alsof
het lente werd en ondanks de vallende bladeren was er
nog zoveel kleur!
